در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 ، دانشمندان به کشف موارد فوقالعاده نایل آمدند. مولکول ساده اما بسیار سمی نیتریک اکسید در بسیاری از پستانداران از جمله انسان سنتز شده و اعمال بیولوژیکی مهمی را انجام میدهد. ماکروفاگها یا به عبارت دیگر سلولهای مربوط به سیستم دفاعی بدن در حضور اسید نیتریک ، باکتریها و سلولهای بدخیم را از بین میبرند. نیتریک اکسید از اکسایش کاتالیز شده آنزیمی در بدن ایجاد میشود. نیتریک اکسید ، توسط سلول به دیواره داخلی مویرگهای خونی ، آزاد شده و باعث شل شدن الیاف ماهیچههای مجاور میشود. این کشف در سال 1987 تاثیر نیترو گلیسیرین و سایر نیتراتهای آلی را در درمان آنژین و سایر حملههای قلبی توضیح میدهد. این مواد به صورت متابولیتی به NO تبدیل میشوند و این ماده وارد رگهای خونی میشود. مطالعات اخیر ، نقش نیتریک اکسید را به عنوان انتقالگر عصبی در مغز و شاید به عنوان خالق حافظ روشن میسازد. به صورتی دیگر ، NO همچنین یک مخدر اعصاب است که آزاد شدن بدون کنترل آن ، میتواند باعث از بین رفتن وسیع سلولها شده ، سکته مغزی و یا ناهنجاریهای مغزی از قبیل بیماریهای آلزایمر و هاننتیگون را به همراه داشته باشد. در واقع پس از حمله اولیه مغزی در موش N2 - نیتروزو ، L - آرژینین که از سنتز NO جلوگیری میکند، ضایعات مغزی را کاهش داده است. چنین مطالعاتی در زمینه خواص درمانی در این شرایط توجه زیادی را جلب کرده است |
تاریخ : چهارشنبه 86/8/23 | 10:0 صبح | نویسنده : مصطفی قدرتی | نظرات ()