| امروزه تقاضا برای گاز طبیعی زیاد است و دانشمندان می‌دانند که منابع عظیم آن در کجا نهفته است. این منابع در واقع بلورهای یخی مرسوم به هیدراتها هستند. اما بیرون کشیدن آنها موضوع دیگری است. چشمپوشی از یک منبع انرژی دست نخورده برای شرکتهای سوخت فسیلی درست نیست. زیرا هنوز از تندرای قطب شمال گرفته تا اقیانوس هند ، ذخایر عظیم متان به صورت دست نخورده در بلورهای عجیب یخ مانند حبس شده‌اند. تخمینها در مورد بزرگی این ذخایر بسیار متفاوت است. ولی ممکن است مقدار آنها بیش از دو برابر ذخایر متان متدوال شناخته شده باشد. اگر تنها بخشی از آنها قابل بازیابی باشند، در این صورت می‌تواند به عنوان انرژی ماندگار به شمار رود. با این حال ، خودداری شرکتهای تامین انرژی قابل درک است. زیرا استخراج متان از بلورهایی که به عنوان هیدراتها شناخته می‌شوند، پرهزینه است. همچنین افراد زیادی به این ذخایر به چشم یک دردسر نگاه می‌کنند. آزاد شدن یکباره و دردسر آفرین گاز از این هیدراتها ، تلاش برای حفاریهای نفت را در هم می‌کوبد و برخی از پژوهشگران بر این اندیشه‌اند که ممکن است این واقعه دلیل ناپدید شدن مرموز بعضی از کشتیها بوده باشد. اما خیلی چیزها قابل تغییرند. شورای ملی نفت ایالات متحده ، به عنوان یک گروه مشاوره‌ای دولتی ، تخمین می‌زند که گذار از نیروگاههای برق یا سوخت زغال سنگ و نفت به نیروگاههای تمیزتز دیگر با نیروی متان ، همراه با افزایش کاربرد گاز طبیعی در خانه‌ها و صنایع طی پانزده سال آینده ، نیاز ایالات متحده به متان را به 40 درصد می‌رساند. به همین ترتیب با رشد اهمیت منابع انرژی امن که به نوبه خود با ناپایداری دنباله دار در منطقه خاورمیانه برانگیخته شده ، نیاز به پژوهشهای بیشتر در زمینه هیدراتها افزایش خواهد یافت. این ذخایر زمانی تشکیل می‌شوند که بر اثر فشار زیاد ، آب موجود در رسوبات در دمای بالاتر از حد معمول ، یخ بزند که نتیجه آن افزایش حفره‌های ناپایدار نسبت به یخ معمولی می‌شود. در ادامه با کاهش دما حفره‌ها فرو ریخته ، یخ معمولی تشکیل می‌شود. ولی در بعضی از رسوبات حبابهای متان از مخازن زیرین بالا آمده و حفره‌ها را پر می‌کنند. حاصل کار ، تشکیل هیدرات متان است که شبیه یخ معمولی است، با این تفاوت که در مجاورت شعله می‌سوزد. |
تاریخ : پنج شنبه 86/8/24 | 6:0 عصر | نویسنده : مصطفی قدرتی | نظرات ()