کجایی؟
ای که اشکم آب روی قبرتو ای که عالم مست ومحوصبرتو
ماه عالمتاب همچون روی تو آسمانی چشم من چون ابر تو
اشک چشمم گمشده درراه تو ازکجامی آیداکنون آه تو
فاطمه ای سرورم قبرت کجاست یوسفت داندکه باشد ماه تو
همراه
عشق من آن چهره ی ماه تو بود ناله ی من ناله وآه توبود
قلب من همسووهمراه توبود غمخورِآن دردجانکاه توبود
کاش می شد راه من راه تو بود آنچه کردم کار دلخواه توبود
گر خداوند جهان شاه تو بود مصطفی گرد کف راه تو بود
خودت گفتی
اگر لیلی بُدُم گشتُم دِمجنون موگشتم عاشق تو ای خدا جون
کمک گیرُم به هرکاری زنامُت کمک ده یا ربُم الله به نامُت
خدایا نو کرُم وابسته ام مُو مُنُم عاشق به تو دلبسته ام مُو
مُو دارُم حاجتی بسیار از تو خودت گفتی بخوانم تا دهم مُو
بود و نبود
منم چون ماه و نور از خود ندارم
بود نور من از پروردگارم
خداوندا توئی پروردگارم
همه بود و نبودم از تو دارم
تو مولائی خدا اللّه اکبر
توئی از هر کسی والا و برتر
خداوندا نه زادت کس نه زادی
چرا باری گران بر من نهادی
مرا یک آیت از خلقت نهادی
عجب دستی عجب پایی چه دادی
دلی دارم که دلدارم توئی تو
انیسم مونسم یارم توئی تو
من از درگاه تو بیرون نمی رم
نمی رم تا به درگاهت بمیرم