حرم ائمة بقیع به سال 495 ه.ق یعنی اواخر قرن پنجم دارای گنبد و بارگاه شده‌است. ابن‎جبیر، جهانگرد معروف که در قرن هفتم به حجاز سفر کرده، در دیداری که از بقیع داشته‌است آن را این‎گونه توصیف می‌کند:«و آن قبه‌ای مرتفع و سر به فلک کشیده‌است که در نزدیکی در بقیع واقع شده.»در قرن هشتم قمرى، بعد از گذشت 150 سال از سفر ابن‎جبیر، ابن‎بطوطه سفری به مدینه نموده و مشاهدات خود را این‎گونه بیان می‎کند: «حرم ائمة بقیع، قبه‌ای است سر به فلک کشیده و از نظر استحکام، بدیع و اعجاب‎انگیز است.»در قرن معاصر، صاحب کتاب «مراه‎الحرمین» جناب ابراهیم رفقت پاشا، 19 سال قبل از تخریب حرم ائمة بقیع سفر حج کرده و توصیفاتی دارد: «عباس و حسن ابن علی و ائمة سه‎گانه در زیر یک قبه قرار گرفته‌اند که بزرگ‎تر از همة قبه‌های موجود در بقیع است.»در طول تاریخ سه بار بقیع تعمیر شده‌است. بار اول در سال 519 ه.ق توسط المستنصر بالله و برای بار سوم در اواخر قرن سیزدهم توسط سلطان محمود غزنوى. کتیبه‌هایی که جهانگردان در سفرهای‎شان از بقیع خوانده‌اند، گویای این مطلب است.

دعای علوی مصری

بار خدایا ! چه کسی دعا کرد و تو او را اجابت نفرمودی ؟ کدامیک از بندگانت دست نیاز به سوی تو دراز کرد و تو او را محروم نمودی ؟ کدام بنده ای با تو مناجات کرد و تو او را مأ یوس ساختی؟چه کسی از بندگانت تقاضای نزدیک بودن به تو را داشت و تو او را از در خانه ات راندی ؟

خداوندا ! این فرعونی که در مقابل دستگاه با عظمت تو کاخ ها بر افراشت و سرکشی ها نمود و دعوی خدایی کرد و با این که تو می دانستی توبه نمی کند و قلبش در برابر ذات پاک تو خاضع نخواهد شد .دعایش را مستجاب کردی و خواسته ی او را برآوردی و با این که حاجت او برای ذات پاک تو ناچیز و برای او بزرگ بود تو حجت را بر او تمام کردی . هنگامی که به ذات پاک تو کفر ورزید و راه بدی ها را پیمود و بر ملت خود ظلم کرد و در سایه ی کفر خود بر آنها استیلا یافت و از حلم تو سوء استفاده کرد و راه تکبر پیش گرفت و خود بر خویشتن حکم نمود که پاداش کسی مانند او غرق شدن در دریاست و تو نیز آن حکم را اجرا فرمودی و او را در دریا غرق کردی .

بار خدایا !من بنده ای از بندگان و فرزند بنده و کنیزی از کنیزان توام ، به خدایی تو معترفم و به این که خدایی نیست جز ذات پاک تو که یگانه افریننده و تنها خدا و تربیت کننده منی .معتقدم که خدا و رب من تو هستی که بر همه چیز توانایی و هر چه بخواهی انجام می دهی و هر حکمی را که اراده فرمایی صادر می کنی . هیچ کس نمی تواند حکم تورا رد کند و حتما باید فرمان تو اجرا شود .اول جهان هستی و آخر ان ،ظاهر آن و باطن آن تویی . از چیزی خلق نشده و از چیزی جدا نشده ای قبل از هر چیز تو بوده ای و پس ازآن نیز تو خواهی بود .همه چیز را تو آفریدی و آفرینش همه موجودات بر اساس تقدیر حکیمانه تو مقرر است و تو شنوا و دانایی .             ادامه دارد ...