پذیرش این نکته که زندگی دادگاه نیست.

در بسیاری از مشاوره ها وقتی سخن از گذشت به میان می آید معمولاً این جمله ها شنیده می شود :« حقم است ، مگر چیزی بیشتر از حقم خواستم ، تا کی از حقم بگذرم ؟ ، از قدیم گفته اند حق گرفتنی است نه دادنی ... »

به راستی این سخنان شما را به یاد کجا می اندازد ؟اتاقی که در یک سوی آن قاضی و در سوی دیگر متهم و شاکی نشسته اند ؛ یعنی دادگاه .

زندگی دادگاه نیست. زندگی ، زندگی است و قواعد مخصوص به خود را دارد. اگر گذشت در خانواده تبدیل به یک فرهنگ نشود پایه های آن زندگی لرزان خواهد شد.گذشت هم یعنی از حق گذشتن. این اشتباه است که بعضی ها خیال می کنند  همیشه باید حق را گرفت.نخیر ، در برخی از اختلافات باید از حق گذشت. البته به صورت طبیعی در خانه این کار انجام می شود. به

ویژه از طرف خانم ها . مثلاً زن خانه که غذا می پزد و ظرف می شوید از حق خود گذشته و این کار را انجام می دهد. این فرهنگ باید در تمام ابعاد زندگی جاری شود. البته این در صورتی است که دو طرف به اصل زندگی راضی باشند. گاهی ممکن است مرد و زنی به این نتیجه رسیده باشند که نمی توانند با هم زندگی کنند . اگر این نتیجه واقع بینانه باشد باید این دو از هم جدا شوند اما در جایی که زن و شوهر زندگی خود را دوست دارند و از اصل زندگی شان راضی باشند تا جایی که ممکن است باید گذشت کنند. گذشت باید از هر دو طرف باشد اما این به این معنی نیست که اگر زن کمتر گذشت کرد مرد هم بگوید می خواهم به اندازه زن گذشت داشته باشم.

این دیگر گذشت نیست ، یک معامله است. در اصل کسی که به اندازه طرف مقابل گذشت می کند ، گذشت نکرده بلکه به وظیفه ی خود عمل کرده است. اوج هنر زن و شوهر آنجاست که گذشت را بدون هیچ چشم داشتی انجام دهد.

برخی می گویند : گذشت بیش از اندازه ممکن است شوهرمان را لوس و پررو کند»

 بنده در پاسخ به این افراد می گویم : اول آنکه قبول دارم برخی از انسانها هم با دیدن گذشت ِ زیاد جسارت بیشتری برای زیر پا گذاشتن حق پیدا می کنند

دوم آنکه : بسیاری از آنها نیز با دیدن گذشت سعی در اصلاح خود می کنند. خاصیت گذشت این است که طرف مقابل را شرمنده می کند و در او احساسی ایجاد می کند تا خطای خود را جبران کند.

سوم آنکه : اگر کسی با دیدن گذشت جسارت بیشتری برای انجام خطا پیدا می کند باید با او به گونه ای عمل کرد که باعث شعلهورتر شدن اختلافات نگردد .

تفکر عامل بسیار مهمی است برای پیدا کردن روحیه گذشت . شما که به اصل زندگی خود علاقه مندید ؛ اما اهل گذشت نیستید آیا تا به حال فکر کرده اید که بسیاری از زندگی های خوب به جهت نبودن روحیه گذشت در دو طرف به تلخی و جدایی می انجامد ؟

آیا می دانید که نبود گذشت باعث می شود بسیاری از روابط عاطفی میان شما و همسرتان سست شود و آرام آرام نسبت به او بی علاقه شوید؟

البته گذشت داشتن به این معنی نیست که انسان هیچ درخواستی از شوهرش نداشته باشد بلکه بهتر است درخواستهای معقول را به همسر منتقل کند .

برگرفته از : قواعد زندگی مشترک نوشته محسن عباسی

ادامه : تشرفی هدایت بخش وشیعه شدن 4000سنی

تشرف سید بحر العلوم یمنی به واسطه ی آیت الله سید ابو الحسن اصفهانی

در آن دیدار سید بحرالعلوم یمنی به سید ابوالحسن اصفهانی عرض می کند:«ما به دعوت شما به این مسافرت آمده ایم و در انتظار وعده ای هستیم که فرموده اید.»ایشان در پاسخ می فرمایند:«شب بعد به منزل ما شتشریف بیاورید تا جواب را دریافت کنید»شب بعد سید یمنی به همراه تنی چند از علما به منزل سید اصفهانی می روند. پس از صرف شام و رفتن اکثر مهمان ها و رفتن نیمی از شب آیت الله اصفهانی ،خادم خود، مشهدی حسین چراغدار را می طلبد و می گوید:«به سید بحرالعلوم و فرزندش بگویید بیایند.»آنها می آیند و به همراه تنی چند از جمله علامه میر جهانی ، به دنبال آیت الله اصفهانی راهی می شوند. به در منزل که می رسند آیت الله سید ابوالحسن به همراهان می فرمایند که باز گردند و خود به همراه خادمش و سید بحرالعلوم و فرزند به سوی مقام امام زمان(ع) در وادی السلام نجف راهی می شوند.

...و اکنون ما نمی دانیم که در آن مقام نورانی امام زمان بین امام و سید ابولحسن و سید بحرالعلوم چه گذشته است. فقط همینقدر می دانیم که سید یمنی پس از شرفیابی به محضر امام در همان جا شیعه گشته و پس از بازگشت به یمن چهار هزار نفر از مریدان یمنی خود را نیز به مذهب شیعه ی اثنی عشری مشرف گردانیده است.

دستور امام زمان در رسیدگی به نیازمندان :

«خودت را ارزان کن ، فروتنی پیشه کن و در دهلیز (راهروی ورودی خانه ات) بنشین . خودت را در دسترس مردم قرار ده و نیاز مندی ها ی مردم را برآورده ساز ما یاری ات می کنیم»

چهارمین پیش گویی

اتحاد آخرالزمانی ملل اروپا